De rol van mangroven
Tropische mangrovebossen vormen een natuurlijke verdediging tegen de gevolgen van stijgende zeeën en stormen. Deze unieke tropische ecosystemen hebben het vermogen om sediment op te vangen in complexe wortelsystemen, waardoor de golfslag wordt verminderd, erosie wordt tegengegaan en aarden buffers worden aangelegd tussen de zee en het binnenland.
Bovendien leveren mangrovebossen veel ecosysteemdiensten die de visserij, landbouw, bosbouw en toerisme ondersteunen. Mangrovebossen gaan echter wereldwijd achteruit als gevolg van milieu-, klimaat- en menselijke invloeden, waardoor gemeenschappen die in deze waardevolle ecosystemen leven en ervan afhankelijk zijn, voor kritieke uitdagingen komen te staan.

De mangrove-ecosystemen van Suriname en Guyana hebben van oudsher geholpen om kustgemeenschappen te beschermen tegen overstromingen en tegelijkertijd een rijkdom aan ecosysteemdiensten aan de samenleving te leveren. Vandaag de dag behoren beide landen tot de meest kwetsbare landen voor de gevolgen van zeespiegelstijging en zware stormen, waarbij meer dan 85% van de bevolking in laaggelegen kustgebieden woont.

Versnippering, erosie en door de mens veroorzaakte vernietiging van de mangrovebossen langs de kustbufferzone hebben geleid tot overstromingen en het doorbreken van natuurlijke barrières die een ernstige bedreiging vormen voor duurzame ontwikkeling langs de kust, waaronder landbouwoverstromingen en het doorbreken van natuurlijke barrières die een ernstige bedreiging vormen voor duurzame ontwikkeling langs de kust zelf, maar ook in de hoofdsteden Paramaribo en Georgetown en de landbouwproductie op de laaggelegen kustvlakte.

In Weg naar Zee, net ten noorden van Paramaribo, Suriname, is sinds 2000 2-3 km van de kustlijn geërodeerd. Dit gebied is bijzonder gevoelig voor erosie door een gebrek aan bescherming door mangroven.
Dit beeld toont een timelapse van de regio Weg naar Zee van 1986 – 2022. De gele lijn loodrecht op de kust meet meer dan een kilometer kusterosie.